Al eerder las ik voor OERgezellig een novelle van de auteur Saskia Schouten (vergiffenis), niet echt mijn verhaal maar het las wel lekker weg en deze titel beloofde een heel ander slag boek te zijn. Het is een feelgood-verhaal over de 25jarige single Miranda die werkt in een creawinkel en daarnaast vrijwilligerswerk doet bij een dierenorganisatie. Ze zou graag de man van haar dromen willen ontmoeten en tijdens haar zomervakantie komt ze potentiële kandidaten tegen maar of het nu echt ‘de ware ‘is ? Ze geniet van haar vakantie en vind een flyer over een kattenorganisatie in Jeruzalem die vrijwilligers zoekt waardoor bij Miranda de invulling van haar najaarsvakantie al snel vast staat, vastberaden daar te gaan helpen.
Zoals ik al zei is dit een feelgood van de bovenste plank. Niet veel diepgang in de karakters maar dat verwacht ik ook niet bij dit soort verhalen. Het leest lekker weg en is ideaal als vakantieboek/ boek tussendoor/ boek waar je niet teveel bij hoeft na te denken. Ik had het dan ook vrij snel uit. Ik had persoonlijk niets met de hoofdpersonages die op haar 25e al bang is over te schieten ( of dat aangepraat krijgt door haar familie) en die dingen veel groter maakt dan ze zijn. Zonder spoilers weg te geven trekt ze de conclusies over een man die ze ontmoet (en verliefd op kan zijn maar dit niet toelaat omdat ze denkt dat hij een dubbele agenda heeft). Het voor een ander invullen is haar niet onbekend en daar hou ik niet van. Ik vond haar maar wat naïef en hier en daar wat vermoeiend.
Mijn persoonlijke mening is dat het niet mijn soort boek was maar dat had ik al verwacht bij het zien van de cover. Een cover die ik niet snel op zou pakken.
De auteur heeft wel een leuke, gezellige vertelstijl. Het verhaal klopt en de lijnen lopen goed in elkaar over. Ze weet met een klein draadje wat extra spanning in het verhaal te krijgen en geeft een leuke twist aan het anders saaie ( voor de lezer) camping leven. Goed gevonden! Daarnaast is het dus alles wat je van een feelgood romannetje mag verwachten. Flinke dosis vakantie romantiek en voor de liefhebbers hiervan zeker een aanrader.
Jose
2 jaar geleden
Via OERgezellig - Het boekenlab van de verborgen pareltjes mocht ik #Vergiffenis van Saskia Schouten lezen.
“Een reis met bijzondere gevolgen. Rasika gaat op vakantie naar Malta. Ze geniet van het eiland en van de naburige eilanden. Op een excursie naar Comino ontmoet ze Jochem, die haar aanziet voor haar nicht, Tessa. Rasika gaat hier voor de grap in mee, maar dat had ze beter niet kunnen doen. Jochem heeft een duister verleden en dat heeft grote gevolgen voor Rasika. Zal ze Comino nog levend verlaten?”
Vergiffenis is een novelle. Het begint met een spannende proloog die smaakt naar meer. Helaas komt deze spanning niet meer terug, hoewel het verhaal zich daarvoor wel leent. Het verhaal is prima, actueel en raakt een zwaar thema, PTSS. Het geloof van Rasika loopt als een rode draad door het boek. Het stoorde mij niet maar ik kan me voorstellen dat dit anders ervaren kan worden. Er wordt wisselend vanuit de verschillende hoofdpersonen geschreven en het boek heeft de sfeer van een vakantiethriller maar mist wat mij betreft, net dat spanningselement. Doordat de lezer regelmatig wordt meegenomen in de gedachtengang van de hoofdpersonen weet je al welke kant het opgaat en dit zorgt ervoor dat er geen cliffhangers zijn. Maar misschien moet ik als fervent thriller lezer dit ook niet verwachten van een novelle.
Het verhaal leest vlot weg, het taalgebruik is eenvoudig, soms wat opsommend. Al met al een leuk boek om ter afwisseling te lezen.
Susan Radder
2 jaar geleden
Van de groep OERgezellig - Het boekenlab van de verborgen pareltjes mocht ik lezen Mikayla on tour van Marisa Koopman.
Mikayla besluit om te gaan vloggen als ze zonder werk komt te zitten. Ze is gek op reizen en dat is mooi te combineren. Tijdens haar reizen ontmoet ze allerlei leuke mensen en maakt ze van alles mee. Maar vooral komt ze die mysterieuze man met de blauwe ogen ooit nog tegen?
Wat een leuk boek om te lezen ik heb er echt van genoten, gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Bijzonder irritant is Flip waar ik me ook aan ergerde wat een vervelend mannetje wat overal weer opduikt. Een vleugje romantiek maakt het zeker af. Kortom een aanrader om een keer op te pakken en van te genieten
Betty
2 jaar geleden
Voor de Oergezellige boekenlab las ik dit boek.
Ondanks ik 'Vergiffenis' van Saskia Schouten had gelezen en niet bijster enthousiast was wilde ik dit boek van haar toch ook oppakken; want wat kan er nu misgaan met een boek over katten als je van katten houd? En wat ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt!
Hoewel er weinig echte katten in het hele verhaal voorkomen, ze zijn er wel maar spelen niet een erg grote rol, heb ik enorm van dit boek genoten.
Er zijn voor mij toch ook wat minpuntjes, toen ik de flaptekst las had ik het idee dat het grootste gedeelte van het verhaal zich in Jeruzalem zou plaats vinden, maar niets is minder waar want het is maar een derde en de rest is op de camping. Ik snap dat je opbouw nodig heb naar je verhaal, maar dit vind ik wat ongelijk verdeeld. Er gebeurd natuurlijk heel veel op de camping en dat is ook erg leuk, maar daar komt weinig kattenliefde naar voren.
Het andere wat ik wat minder vond was hoe Miranda op de mannen in het verhaal reageert. Ze is bijvoorbeeld eerst vrij negatief over Marco en dan ineens vind ze hem toch wel leuk. Ik vond dat niet helemaal uit zijn verf komen in dit verhaal.
Over het grote geheel ben ik wel erg blij dat ik het boek heb gelezen. Het verhaal liep lekker, ik kon meeleven met de personages en er gebeurde genoeg om mijn aandacht erbij te houden.
Iedereen die van romantische feelgoods houd zou dit boek moeten lezen. Ik geef dit boek 4 sterren.
Betty
2 jaar geleden
Voor de oergezellig boekenlab, mocht ik Vergiffenis van Saskia Schouten lezen en recenseren. Ik had wat hoge verwachtingen van dit boek, zelf ben ik op vakantie geweest op Malta dus ik hoopte op wat herkenning en herinneringen. Die bleven helaas wat uit, de plaatsen werden te weinig beschreven naar mijn mening; maar misschien kwam het ook omdat het lang geleden was dat ik het eiland bezocht.
Het verhaal zelf is vrij kort en snel door de gebeurtenis heen, ik denk dat er met wat meer details een langer en bevredigender resultaat te boeken was. Ook de zinnen zijn kort, waardoor het een beetje als gedachtes overkomt maar ook vrij haperend leest. Het bidden en veel naar God verwijzen had van mij niet gehoeven en had ik ook niet verwacht, maar mogelijk als je wat meer van de auteur weet is dat dan weer logisch.
De flaptekst doet vermoeden dat het verhaal een thrillerachtige sfeer heeft, maar ik vond het nergens spannend worden en dat kwam waarschijnlijk omdat ik me niet aan Rasika kon hechten.
Ik snap daarnaast de titel niet echt en ook de gehele omslag (met meisjes portret) vind ik niet bij het verhaal passen.
Toch heb ik het boek niet weggelegd, dat had ik ook kunnen doen. Het was een leuk tussendoor boekje.
Jitske Kingma
2 jaar geleden
Nadat ik Fluisterende Liefde en Vergiffenis had gelezen van Saskia Schouten was ik groot fan van haar schrijfstijl. Deze is beeldend, intens en vlot.
Ook in dit boek Kattenliefde bevond ik mij daadwerkelijk op een camping in Luxemburg. Echt alsof ik weer even terug was in dat schitterende land waar ik vroeger met mijn ouders kampeerde. Alles kwam terug in geuren en kleuren. Echt een fijne gewaarwording.
De opbouw van dit verhaal is kwalitatief goed en geloofwaardig. De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en je maakt kennis met ze alsof ze daadwerkelijk bestaan. Vooral met Miranda voelde ik gelijk een band. Wat een avontuurlijke, lieve, empatische en vrolijke jongedame.
De hoofdstukken zijn duidelijk opgebouwd en worden deels vanuit Miranda verteld en andere personages. Hun naam staat er dan boven. Dat leest duidelijk. De ik vorm maakt het verhaal nog krachtiger. Alsof de personages rechtstreeks tegen mij spraken. Naast veel romantiek die je in elke vezel van je lijf voelt is er ook plek voor de nodige spanning. Die afwisseling maakt dat je continu geboeid door blijft lezen.
Natuurlijk kun je in dit verhaal niet om de katten heen. Mijn hart voor dieren ging sneller kloppen. Alsof ik de katten hoorde spinnen als ik hun zachte vacht aaide. Of blazen als ze bang waren. Ze zijn mooi verweven met het verhaal.
In Jeruzalem was ik nog nooit geweest maar door de beeldende schrijfstijl voelde het als een levensechte ervaring. Mooi en nuttig dat de auteur aandacht vraagt voor het leed maar ook de uitstekende zorg van zwerfkatten door enthousiaste vrijwilligers.
Na diverse spannende maar ook mooie avonturen volgt de lang verwachte plot. Prima uitgewerkt. Het nawoord van de auteur over de achtergronden van dit verhaal zijn een ware toevoeging.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren:
Prima opbouw, gedetailleerde uitgewerkte personages, beeldende schrijfstijl, spanning, romantiek en een realistisch beeld van werken met zwerfkatten. Een mooie plot waarin alles samenkomt.
In de toekomst lees en recenseer ik graag meer boeken van Saskia Schouten. Ik ben fan.
Jitske Kingma
Xandra Smid
2 jaar geleden
Voor het oergezellig boekenlab, mocht ik weer een boek recenseren.
Deze keer Mikayla on Tour, geschreven door Marisa Koopman. Bedankt voor het mogen lezen van dit boek.
Waar gaat dit boek over?
Als Mikayla zonder werkt komt te zitten, weet ze meteen wat ze wil gaan doen: reisvlogger worden. In Ijsland ontmoet de een aantrekkelijke man met mooie donkerblauwe ogen, maar door omstandigheden verliezen ze elkaaruit het oog. Tijdens haar volgende reizen ontmoet ze diverse leuke mannen, maar die ene man blijft maar door haar gedachten spoken. Zullen ze elkaar ooit terugzien? Intussen maakt ze van alles mee op haar reizen: van diefstal tot stalking, van onverwachte vriendschappen tot bitter bedrog. Ze krijgt ook opdrachten om vlogs en artikelen te leveren aan diverse tijdschriften en online media. Ze geniet ervan, maar toch ontbreekt er iets in Mikayla's leven..... Komt ze Mr. Blue Eyes ooit nog tegen?
Wat vond ik van dit boek?
Ik had nog niks van deze auteur gelezen, maar door dit boek ben ik geïnteresseerd in haar andere boek. Heerlijke schrijfstijl voor een leuke feelgood. Soms wat voorspelbaar, maar niet storend. Ik heb ervan genoten. En stiekem een beetje jaloers. Wie wil en niet voor zijn/haar werk overal naar toe. En het gaat haar allemaal zo gemakkelijk af. Tja. ... Stiekem een beetje jaloers op deze hoofdpersoon haha.
4*
Corinne Bruinstroop
2 jaar geleden
Voor het OERgezellig boekenab mocht Kattenliefde van Saskia Schouten lezen.
Miranda is single en heeft een leuke baan in een creawinkel en werkt als vrijwilligster bij een dierenorganisatie. Diep in haar hart zou ze best een leuke vriend willen hebben, maar tot nu toe heeft ze weinig geluk gehad in de liefde. Als ze in de zomervakantie met haar tentje op een camping staat, ontmoet ze diverse leuke mannen die haar hart sneller laten kloppen, maar of de ware er ook bij is? Dan krijgt ze een folder van een katten organisatie in Jeruzalem, die vrijwilligers zoekt….
De cover van het boek past echt in het verhaal. Het is een fijn geschreven boek dat je even meeneemt naar de wereld van Miranda. Je proeft de gezelligheid die in het boek beschreven staat en leest echt vlot weg. Lekker luchtig en realistisch. Echt een boek waar de dierenliefhebber zichzelf kan terugvinden.
Ik geef het boek 4,5 sterren.
Conny Schelvis
2 jaar geleden
recensie ' vergiffenis "
Het boekje “vergiffenis” is een al wat oudere titel en mocht ik lezen voor het ” oergezellige boekenlab“, een initiatief waarbij Nederlandstalige auteurs meer aandacht krijgen. Vaak zijn het auteurs / titels die moeizaam hun weg vinden naar de boekhandel en bibliotheken omdat zij nog niet bekend zijn bij het grote publiek of een voet tussen de deur krijgen bij een grote uitgeverij. Ik kwam de groep tegen op facebook en zag daar wat titels voorbij komen die mijn interesse wel trokken. Op verzoek van de initiatiefnemer van de groep heb ik de titel ‘vergiffenis’ gelezen. Het was mijn kennismaking met het werk van Saskia Schouten. Al eerder was ik haar boeken tegen gekomen bij verschillende facebookgroepen maar nog niets van gelezen dus.
De novelle (117 pagina’s) is uitgegeven in een mooie hardcover versie. De cover komt zeer conservatief over en vind ik niet bij de achterflap tekst passen. Voor een thriller verwacht ik toch een andere cover. Ik heb begrepen dat het verhaal opnieuw is uitgegeven onder de titel ‘drama op Camino ‘ een ook voorzien is van een andere cover die meer past bij een vakantie-thriller.
Het verhaal gaat over Rasika. Zij werkt in een winkel en gaat in november op vakantie naar Malta. Even de stress van het werk achter zich laten. Ze geniet van de omgeving en ontmoet tijdens een excursie naar Comino, een man die denkt dat zij haar nichtje Tessa is. Ze besluit voor de grap zich voor Tessa uit te geven, komt er achter dat de man Jochem heet en al snel heel andere bedoelingen heeft van zijn ontmoeting met Tessa. Het gedeelde duistere verleden van Jochem en Tessa is verre van prettig. Hij rekent het Tessa aan wat hem is overkomen toen zij samen op een missie van het leger waren. Hij wil niets liever dan wraak nemen en Rasika, die hier niets van af weet, kan hem niet meer overtuigen dat zij Tessa niet is…. Ze vreest voor haar leven.
Na een spannende en realistische proloog was ik een beetje verrast. Door de cover, titel en achterflap had ik niet zo’n pittige proloog verwacht. Vervolgens vallen we het leven van Rasika binnen en belandt je na een stuk oorlog in een feelgoodsfeertje. Dat was even schakelen. In acht korte hoofdstukjes gaan we met Rasika mee op reis naar Malta. We volgen haar op de voet waarbij de auteur soms wel heel veel en opsommend verhaalt. Het lijkt af en toe een halve reisgids wat ik zelf een beetje overbodig vind zeker als je maar een beperkt aantal pagina’s hebt om je verhaal te vertellen. Even is er een terugblik naar de stress op haar werk maar ook hier vraag ik mij hoe relevant het moet zijn om daar al die woorden aan te verspillen.
De ontmoeting met Jochem, die door zijn oorlogsverleden aan PTTS lijdt, geeft het verhaal een andere wending hoewel ik Rasika wel erg naïef vind om zomaar met hem mee te gaan en te doen alsof ze haar nichtje is. Ondanks dat zit het verhaal wel goed in elkaar en leest het lekker weg. Misschien komt het ook doordat ik heel veel thrillers al gelezen heb ik niet snel verrast wordt en niet snel iets origineel kan vinden. Het pittige uit de proloog kom ik niet meer tegen. Jochem heeft PTTS en besluit totaal ondoordacht wraak te nemen op zijn geest van het verleden maar in zijn handelen is hij weer heel erg terughoudend terwijl je van zo’n getekende man juist onverwachte actie zou verwachten. Hierdoor houdt het een beetje het midden tussen een vakantiethriller en romannetje. Wel origineel vond ik dat de auteur de hoofdpersonage haar vertrouwen in God en geloof liet uiten in het verhaal, waarbij zij toch ook wel weer anders in het verhaal staat dan iemand die dit niet zou kunnen. Dit kom je niet vaak tegen. Maar zal niet elke lezer aanspreken.
Hoewel een novelle niet het soort verhaal is om karakters uit te diepen om dat daar de ruimte niet voor is had de nadruk wel wat meer op de interactie tussen Rasika en Jochem kunnen liggen als er andere stukken, die minder relevant waren, zouden zijn weggelaten.
Daarnaast wordt het boekje weggezet als een thriller voor y.a en volwassenen. De toegankelijkheid en het makkelijk leesbare maakt het inderdaad geschikt voor een jonger en breder publiek. Maar makkelijk leesbaar maakt het niet meteen een y.a boek. Persoonlijk vind ik een y.a thriller een andere tak van sport dan een thriller voor volwassenen. Het y.a genre heeft als kenmerk dat ze met name gericht zijn op jongeren vanaf ongeveer 12 á 14 jaar en daar vind ik het boekje niet passend bij.
Voor mij was het een kennismaking met een tot nu toe voor mij onbekende auteur. Het verhaal leest lekker weg en is ideaal als ‘tussendoortje’ . Dat klinkt misschien wat kleinerend maar zo bedoel ik het niet. Het is leuk om op zo’n wijze kennis te maken, door middel van een kort verhaal, met het werk van een auteur. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe thriller schrijvers en zo kom je er al snel achter of het je ligt of niet. En eerlijk gezegd is dat in dit geval het niet voor mij. Gepakt door de proloog vond ik de opstart van het daadwerkelijke verhaal een anti-climax die voor mij niet meer werd opgebouwd naar een pakkend verhaal.
lies Kreuger
2 jaar geleden
Ik mocht lezen via de Facebookgroep OERgezellig- Het boekenlab van de verborgen pareltjes , het boek van Marisa Koopman- Mikayla on tour.
Ik had nog nooit van deze schrijfster gehoord, of 1 van haar boeken gezien.
Het blijkt dat zij al eerder een boek heeft uitgegeven met de titel - Terug naar Roemenië - .
Het verhaal draait zich om Mikayla en haar reizen. Mikayla neemt de beslissing om een jaar niks te gaan doen, alleen maar reizen maken naar bestemmingen die zij nogmaals wil bezoeken en dat te vloggen. Ze neemt je mee op haar reizen, verteld een stukje over de geschiedenis van het land, en op al haar reizen komt ze in contact met verschillende mensen waaruit dan weer vriendschappen ontstaan.
Persoonlijk vond ik het een leuk boek om te lezen, het is een feelgoodroman ( wat ook niet te klef overkomt ) geschreven in een vorm van een reisverslag.
Marisa Koopman heeft een leuke luchtige schrijfstijl , wat makkelijk weg leest en je toch kan vermaken
Ik geef haar 4 sterren
Reactie plaatsen
Reacties
Al eerder las ik voor OERgezellig een novelle van de auteur Saskia Schouten (vergiffenis), niet echt mijn verhaal maar het las wel lekker weg en deze titel beloofde een heel ander slag boek te zijn. Het is een feelgood-verhaal over de 25jarige single Miranda die werkt in een creawinkel en daarnaast vrijwilligerswerk doet bij een dierenorganisatie. Ze zou graag de man van haar dromen willen ontmoeten en tijdens haar zomervakantie komt ze potentiële kandidaten tegen maar of het nu echt ‘de ware ‘is ? Ze geniet van haar vakantie en vind een flyer over een kattenorganisatie in Jeruzalem die vrijwilligers zoekt waardoor bij Miranda de invulling van haar najaarsvakantie al snel vast staat, vastberaden daar te gaan helpen.
Zoals ik al zei is dit een feelgood van de bovenste plank. Niet veel diepgang in de karakters maar dat verwacht ik ook niet bij dit soort verhalen. Het leest lekker weg en is ideaal als vakantieboek/ boek tussendoor/ boek waar je niet teveel bij hoeft na te denken. Ik had het dan ook vrij snel uit. Ik had persoonlijk niets met de hoofdpersonages die op haar 25e al bang is over te schieten ( of dat aangepraat krijgt door haar familie) en die dingen veel groter maakt dan ze zijn. Zonder spoilers weg te geven trekt ze de conclusies over een man die ze ontmoet (en verliefd op kan zijn maar dit niet toelaat omdat ze denkt dat hij een dubbele agenda heeft). Het voor een ander invullen is haar niet onbekend en daar hou ik niet van. Ik vond haar maar wat naïef en hier en daar wat vermoeiend.
Mijn persoonlijke mening is dat het niet mijn soort boek was maar dat had ik al verwacht bij het zien van de cover. Een cover die ik niet snel op zou pakken.
De auteur heeft wel een leuke, gezellige vertelstijl. Het verhaal klopt en de lijnen lopen goed in elkaar over. Ze weet met een klein draadje wat extra spanning in het verhaal te krijgen en geeft een leuke twist aan het anders saaie ( voor de lezer) camping leven. Goed gevonden! Daarnaast is het dus alles wat je van een feelgood romannetje mag verwachten. Flinke dosis vakantie romantiek en voor de liefhebbers hiervan zeker een aanrader.
Via OERgezellig - Het boekenlab van de verborgen pareltjes mocht ik #Vergiffenis van Saskia Schouten lezen.
“Een reis met bijzondere gevolgen. Rasika gaat op vakantie naar Malta. Ze geniet van het eiland en van de naburige eilanden. Op een excursie naar Comino ontmoet ze Jochem, die haar aanziet voor haar nicht, Tessa. Rasika gaat hier voor de grap in mee, maar dat had ze beter niet kunnen doen. Jochem heeft een duister verleden en dat heeft grote gevolgen voor Rasika. Zal ze Comino nog levend verlaten?”
Vergiffenis is een novelle. Het begint met een spannende proloog die smaakt naar meer. Helaas komt deze spanning niet meer terug, hoewel het verhaal zich daarvoor wel leent. Het verhaal is prima, actueel en raakt een zwaar thema, PTSS. Het geloof van Rasika loopt als een rode draad door het boek. Het stoorde mij niet maar ik kan me voorstellen dat dit anders ervaren kan worden. Er wordt wisselend vanuit de verschillende hoofdpersonen geschreven en het boek heeft de sfeer van een vakantiethriller maar mist wat mij betreft, net dat spanningselement. Doordat de lezer regelmatig wordt meegenomen in de gedachtengang van de hoofdpersonen weet je al welke kant het opgaat en dit zorgt ervoor dat er geen cliffhangers zijn. Maar misschien moet ik als fervent thriller lezer dit ook niet verwachten van een novelle.
Het verhaal leest vlot weg, het taalgebruik is eenvoudig, soms wat opsommend. Al met al een leuk boek om ter afwisseling te lezen.
Van de groep OERgezellig - Het boekenlab van de verborgen pareltjes mocht ik lezen Mikayla on tour van Marisa Koopman.
Mikayla besluit om te gaan vloggen als ze zonder werk komt te zitten. Ze is gek op reizen en dat is mooi te combineren. Tijdens haar reizen ontmoet ze allerlei leuke mensen en maakt ze van alles mee. Maar vooral komt ze die mysterieuze man met de blauwe ogen ooit nog tegen?
Wat een leuk boek om te lezen ik heb er echt van genoten, gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Bijzonder irritant is Flip waar ik me ook aan ergerde wat een vervelend mannetje wat overal weer opduikt. Een vleugje romantiek maakt het zeker af. Kortom een aanrader om een keer op te pakken en van te genieten
Voor de Oergezellige boekenlab las ik dit boek.
Ondanks ik 'Vergiffenis' van Saskia Schouten had gelezen en niet bijster enthousiast was wilde ik dit boek van haar toch ook oppakken; want wat kan er nu misgaan met een boek over katten als je van katten houd? En wat ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt!
Hoewel er weinig echte katten in het hele verhaal voorkomen, ze zijn er wel maar spelen niet een erg grote rol, heb ik enorm van dit boek genoten.
Er zijn voor mij toch ook wat minpuntjes, toen ik de flaptekst las had ik het idee dat het grootste gedeelte van het verhaal zich in Jeruzalem zou plaats vinden, maar niets is minder waar want het is maar een derde en de rest is op de camping. Ik snap dat je opbouw nodig heb naar je verhaal, maar dit vind ik wat ongelijk verdeeld. Er gebeurd natuurlijk heel veel op de camping en dat is ook erg leuk, maar daar komt weinig kattenliefde naar voren.
Het andere wat ik wat minder vond was hoe Miranda op de mannen in het verhaal reageert. Ze is bijvoorbeeld eerst vrij negatief over Marco en dan ineens vind ze hem toch wel leuk. Ik vond dat niet helemaal uit zijn verf komen in dit verhaal.
Over het grote geheel ben ik wel erg blij dat ik het boek heb gelezen. Het verhaal liep lekker, ik kon meeleven met de personages en er gebeurde genoeg om mijn aandacht erbij te houden.
Iedereen die van romantische feelgoods houd zou dit boek moeten lezen. Ik geef dit boek 4 sterren.
Voor de oergezellig boekenlab, mocht ik Vergiffenis van Saskia Schouten lezen en recenseren. Ik had wat hoge verwachtingen van dit boek, zelf ben ik op vakantie geweest op Malta dus ik hoopte op wat herkenning en herinneringen. Die bleven helaas wat uit, de plaatsen werden te weinig beschreven naar mijn mening; maar misschien kwam het ook omdat het lang geleden was dat ik het eiland bezocht.
Het verhaal zelf is vrij kort en snel door de gebeurtenis heen, ik denk dat er met wat meer details een langer en bevredigender resultaat te boeken was. Ook de zinnen zijn kort, waardoor het een beetje als gedachtes overkomt maar ook vrij haperend leest. Het bidden en veel naar God verwijzen had van mij niet gehoeven en had ik ook niet verwacht, maar mogelijk als je wat meer van de auteur weet is dat dan weer logisch.
De flaptekst doet vermoeden dat het verhaal een thrillerachtige sfeer heeft, maar ik vond het nergens spannend worden en dat kwam waarschijnlijk omdat ik me niet aan Rasika kon hechten.
Ik snap daarnaast de titel niet echt en ook de gehele omslag (met meisjes portret) vind ik niet bij het verhaal passen.
Toch heb ik het boek niet weggelegd, dat had ik ook kunnen doen. Het was een leuk tussendoor boekje.
Nadat ik Fluisterende Liefde en Vergiffenis had gelezen van Saskia Schouten was ik groot fan van haar schrijfstijl. Deze is beeldend, intens en vlot.
Ook in dit boek Kattenliefde bevond ik mij daadwerkelijk op een camping in Luxemburg. Echt alsof ik weer even terug was in dat schitterende land waar ik vroeger met mijn ouders kampeerde. Alles kwam terug in geuren en kleuren. Echt een fijne gewaarwording.
De opbouw van dit verhaal is kwalitatief goed en geloofwaardig. De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en je maakt kennis met ze alsof ze daadwerkelijk bestaan. Vooral met Miranda voelde ik gelijk een band. Wat een avontuurlijke, lieve, empatische en vrolijke jongedame.
De hoofdstukken zijn duidelijk opgebouwd en worden deels vanuit Miranda verteld en andere personages. Hun naam staat er dan boven. Dat leest duidelijk. De ik vorm maakt het verhaal nog krachtiger. Alsof de personages rechtstreeks tegen mij spraken. Naast veel romantiek die je in elke vezel van je lijf voelt is er ook plek voor de nodige spanning. Die afwisseling maakt dat je continu geboeid door blijft lezen.
Natuurlijk kun je in dit verhaal niet om de katten heen. Mijn hart voor dieren ging sneller kloppen. Alsof ik de katten hoorde spinnen als ik hun zachte vacht aaide. Of blazen als ze bang waren. Ze zijn mooi verweven met het verhaal.
In Jeruzalem was ik nog nooit geweest maar door de beeldende schrijfstijl voelde het als een levensechte ervaring. Mooi en nuttig dat de auteur aandacht vraagt voor het leed maar ook de uitstekende zorg van zwerfkatten door enthousiaste vrijwilligers.
Na diverse spannende maar ook mooie avonturen volgt de lang verwachte plot. Prima uitgewerkt. Het nawoord van de auteur over de achtergronden van dit verhaal zijn een ware toevoeging.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren:
Prima opbouw, gedetailleerde uitgewerkte personages, beeldende schrijfstijl, spanning, romantiek en een realistisch beeld van werken met zwerfkatten. Een mooie plot waarin alles samenkomt.
In de toekomst lees en recenseer ik graag meer boeken van Saskia Schouten. Ik ben fan.
Jitske Kingma
Voor het oergezellig boekenlab, mocht ik weer een boek recenseren.
Deze keer Mikayla on Tour, geschreven door Marisa Koopman. Bedankt voor het mogen lezen van dit boek.
Waar gaat dit boek over?
Als Mikayla zonder werkt komt te zitten, weet ze meteen wat ze wil gaan doen: reisvlogger worden. In Ijsland ontmoet de een aantrekkelijke man met mooie donkerblauwe ogen, maar door omstandigheden verliezen ze elkaaruit het oog. Tijdens haar volgende reizen ontmoet ze diverse leuke mannen, maar die ene man blijft maar door haar gedachten spoken. Zullen ze elkaar ooit terugzien? Intussen maakt ze van alles mee op haar reizen: van diefstal tot stalking, van onverwachte vriendschappen tot bitter bedrog. Ze krijgt ook opdrachten om vlogs en artikelen te leveren aan diverse tijdschriften en online media. Ze geniet ervan, maar toch ontbreekt er iets in Mikayla's leven..... Komt ze Mr. Blue Eyes ooit nog tegen?
Wat vond ik van dit boek?
Ik had nog niks van deze auteur gelezen, maar door dit boek ben ik geïnteresseerd in haar andere boek. Heerlijke schrijfstijl voor een leuke feelgood. Soms wat voorspelbaar, maar niet storend. Ik heb ervan genoten. En stiekem een beetje jaloers. Wie wil en niet voor zijn/haar werk overal naar toe. En het gaat haar allemaal zo gemakkelijk af. Tja. ... Stiekem een beetje jaloers op deze hoofdpersoon haha.
4*
Voor het OERgezellig boekenab mocht Kattenliefde van Saskia Schouten lezen.
Miranda is single en heeft een leuke baan in een creawinkel en werkt als vrijwilligster bij een dierenorganisatie. Diep in haar hart zou ze best een leuke vriend willen hebben, maar tot nu toe heeft ze weinig geluk gehad in de liefde. Als ze in de zomervakantie met haar tentje op een camping staat, ontmoet ze diverse leuke mannen die haar hart sneller laten kloppen, maar of de ware er ook bij is? Dan krijgt ze een folder van een katten organisatie in Jeruzalem, die vrijwilligers zoekt….
De cover van het boek past echt in het verhaal. Het is een fijn geschreven boek dat je even meeneemt naar de wereld van Miranda. Je proeft de gezelligheid die in het boek beschreven staat en leest echt vlot weg. Lekker luchtig en realistisch. Echt een boek waar de dierenliefhebber zichzelf kan terugvinden.
Ik geef het boek 4,5 sterren.
recensie ' vergiffenis "
Het boekje “vergiffenis” is een al wat oudere titel en mocht ik lezen voor het ” oergezellige boekenlab“, een initiatief waarbij Nederlandstalige auteurs meer aandacht krijgen. Vaak zijn het auteurs / titels die moeizaam hun weg vinden naar de boekhandel en bibliotheken omdat zij nog niet bekend zijn bij het grote publiek of een voet tussen de deur krijgen bij een grote uitgeverij. Ik kwam de groep tegen op facebook en zag daar wat titels voorbij komen die mijn interesse wel trokken. Op verzoek van de initiatiefnemer van de groep heb ik de titel ‘vergiffenis’ gelezen. Het was mijn kennismaking met het werk van Saskia Schouten. Al eerder was ik haar boeken tegen gekomen bij verschillende facebookgroepen maar nog niets van gelezen dus.
De novelle (117 pagina’s) is uitgegeven in een mooie hardcover versie. De cover komt zeer conservatief over en vind ik niet bij de achterflap tekst passen. Voor een thriller verwacht ik toch een andere cover. Ik heb begrepen dat het verhaal opnieuw is uitgegeven onder de titel ‘drama op Camino ‘ een ook voorzien is van een andere cover die meer past bij een vakantie-thriller.
Het verhaal gaat over Rasika. Zij werkt in een winkel en gaat in november op vakantie naar Malta. Even de stress van het werk achter zich laten. Ze geniet van de omgeving en ontmoet tijdens een excursie naar Comino, een man die denkt dat zij haar nichtje Tessa is. Ze besluit voor de grap zich voor Tessa uit te geven, komt er achter dat de man Jochem heet en al snel heel andere bedoelingen heeft van zijn ontmoeting met Tessa. Het gedeelde duistere verleden van Jochem en Tessa is verre van prettig. Hij rekent het Tessa aan wat hem is overkomen toen zij samen op een missie van het leger waren. Hij wil niets liever dan wraak nemen en Rasika, die hier niets van af weet, kan hem niet meer overtuigen dat zij Tessa niet is…. Ze vreest voor haar leven.
Na een spannende en realistische proloog was ik een beetje verrast. Door de cover, titel en achterflap had ik niet zo’n pittige proloog verwacht. Vervolgens vallen we het leven van Rasika binnen en belandt je na een stuk oorlog in een feelgoodsfeertje. Dat was even schakelen. In acht korte hoofdstukjes gaan we met Rasika mee op reis naar Malta. We volgen haar op de voet waarbij de auteur soms wel heel veel en opsommend verhaalt. Het lijkt af en toe een halve reisgids wat ik zelf een beetje overbodig vind zeker als je maar een beperkt aantal pagina’s hebt om je verhaal te vertellen. Even is er een terugblik naar de stress op haar werk maar ook hier vraag ik mij hoe relevant het moet zijn om daar al die woorden aan te verspillen.
De ontmoeting met Jochem, die door zijn oorlogsverleden aan PTTS lijdt, geeft het verhaal een andere wending hoewel ik Rasika wel erg naïef vind om zomaar met hem mee te gaan en te doen alsof ze haar nichtje is. Ondanks dat zit het verhaal wel goed in elkaar en leest het lekker weg. Misschien komt het ook doordat ik heel veel thrillers al gelezen heb ik niet snel verrast wordt en niet snel iets origineel kan vinden. Het pittige uit de proloog kom ik niet meer tegen. Jochem heeft PTTS en besluit totaal ondoordacht wraak te nemen op zijn geest van het verleden maar in zijn handelen is hij weer heel erg terughoudend terwijl je van zo’n getekende man juist onverwachte actie zou verwachten. Hierdoor houdt het een beetje het midden tussen een vakantiethriller en romannetje. Wel origineel vond ik dat de auteur de hoofdpersonage haar vertrouwen in God en geloof liet uiten in het verhaal, waarbij zij toch ook wel weer anders in het verhaal staat dan iemand die dit niet zou kunnen. Dit kom je niet vaak tegen. Maar zal niet elke lezer aanspreken.
Hoewel een novelle niet het soort verhaal is om karakters uit te diepen om dat daar de ruimte niet voor is had de nadruk wel wat meer op de interactie tussen Rasika en Jochem kunnen liggen als er andere stukken, die minder relevant waren, zouden zijn weggelaten.
Daarnaast wordt het boekje weggezet als een thriller voor y.a en volwassenen. De toegankelijkheid en het makkelijk leesbare maakt het inderdaad geschikt voor een jonger en breder publiek. Maar makkelijk leesbaar maakt het niet meteen een y.a boek. Persoonlijk vind ik een y.a thriller een andere tak van sport dan een thriller voor volwassenen. Het y.a genre heeft als kenmerk dat ze met name gericht zijn op jongeren vanaf ongeveer 12 á 14 jaar en daar vind ik het boekje niet passend bij.
Voor mij was het een kennismaking met een tot nu toe voor mij onbekende auteur. Het verhaal leest lekker weg en is ideaal als ‘tussendoortje’ . Dat klinkt misschien wat kleinerend maar zo bedoel ik het niet. Het is leuk om op zo’n wijze kennis te maken, door middel van een kort verhaal, met het werk van een auteur. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe thriller schrijvers en zo kom je er al snel achter of het je ligt of niet. En eerlijk gezegd is dat in dit geval het niet voor mij. Gepakt door de proloog vond ik de opstart van het daadwerkelijke verhaal een anti-climax die voor mij niet meer werd opgebouwd naar een pakkend verhaal.
Ik mocht lezen via de Facebookgroep OERgezellig- Het boekenlab van de verborgen pareltjes , het boek van Marisa Koopman- Mikayla on tour.
Ik had nog nooit van deze schrijfster gehoord, of 1 van haar boeken gezien.
Het blijkt dat zij al eerder een boek heeft uitgegeven met de titel - Terug naar Roemenië - .
Het verhaal draait zich om Mikayla en haar reizen. Mikayla neemt de beslissing om een jaar niks te gaan doen, alleen maar reizen maken naar bestemmingen die zij nogmaals wil bezoeken en dat te vloggen. Ze neemt je mee op haar reizen, verteld een stukje over de geschiedenis van het land, en op al haar reizen komt ze in contact met verschillende mensen waaruit dan weer vriendschappen ontstaan.
Persoonlijk vond ik het een leuk boek om te lezen, het is een feelgoodroman ( wat ook niet te klef overkomt ) geschreven in een vorm van een reisverslag.
Marisa Koopman heeft een leuke luchtige schrijfstijl , wat makkelijk weg leest en je toch kan vermaken
Ik geef haar 4 sterren